Dépôt

Nam caelo

In nova fert animus mutatas dicere formas corpora ; di, coeptis nam vos mutastis et illas adspirate meis primaque ab origine mundi ad mea perpetuum deducite tempora carmen !

Phoebe

Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum unus erat toto naturae vultus in orbe, quem dixere chaos : rudis indigestaque moles nec quicquam nisi pondus iners congestaque eodem non bene iunctarum discordia semina rerum. nullus adhuc mundo praebebat lumina Titan, nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe, nec circumfuso pendebat in aere tellus ponderibus librata suis, nec bracchia longo margine terrarum porrexerat Amphitrite ; utque erat et tellus illic et pontus et aer, sic erat instabilis tellus, innabilis unda, lucis egens aer; nulli sua forma manebat, obstabatque aliis aliud, quia corpore in uno frigida pugnabant calidis, umentia siccis, mollia cum duris, sine pondere, habentia pondus. Hanc deus et melior litem natura diremit.

Nam caelo

Nam caelo terras et terris abscidit undas et liquidum spisso secrevit ab aere caelum. nam caelo terras et terris abscidit undas et liquidum spisso secrevit ab aere caelum. nam caelo terras et terris abscidit undas et liquidum spisso secrevit ab aere caelum.